Dawne europejskie sztuki walki
To dyscyplina skupiona na odtwarzaniu historycznych technik walki pojedynkowej praktykowanych przez stulecia na naszym kontynencie. Rekonstrukcji dokonuje się na podstawie zachowanych źródeł historycznych: traktatów szermierczych i podręczników fechtunku. Najstarszy znany traktat, opisujący walkę mieczem i puklerzem, pochodzi z początku XIV wieku.
Jedną z form Dawnych Europejskich Sztuk Walki (DESW) jest pełnokontaktowa, sportowa walka na punkty z użyciem tępych replik broni białej oraz nowoczesnych ochraniaczy. Punkty przyznaje się za trafienia, które przy wykorzystaniu ostrej broni eliminowałyby przeciwnika z dalszej walki. W starciach w bliskim dystansie zawodnicy często korzystają z technik zapaśniczych.
Dyscyplina w ciągu ostatnich lat przeżywa gwałtowny wzrost popularności: obecnie na świecie zarejestrowanych jest kilkadziesiąt tysięcy osób uprawiających DESW jako sport, formę ciekawej aktywności fizycznej lub dziedzinę badawczą pozwalającą odkrywać zapomniane dziedzictwo europejskiej kultury.
turniej
Międzynarodowy turniej szermierki historycznej Black Horns Cup jest organizowany od 2018 roku i stanowi zwieńczenie cyklu turniejów Dawnych Europejskich Sztuk Walki zaliczanych do Polskiej Ligi DESW. Jedna z największych i najpopularniejszych imprez tego typu w Europie, co roku przyciąga najlepszych zawodników z całego świata.
ZASADY:
Skuteczne trafienie przeciwnika nagradzane jest punktami: 2 punkty za trafienie w głowę lub korpus, 1 punkt za trafienie w kończyny. Po każdym trafieniu walka jest zatrzymywana, a zawodnicy wracają na pozycje wyjściowe.
Walkę wygrywa zawodnik, który pierwszy osiągnie 5 punktów (albo 7 punktów w walkach o medale).
Trafiony zawodnik ma prawo do "oddania ciosu" (z ang. Afterblow) - musi to jednak zrobić natychmiast po otrzymaniu trafienia.
Dozwolone są niektóre techniki walki wręcz, a za uzyskanie dominacji w zapasach lub rozbrojenie przeciwnika przyznawane są punkty.
Zawodnicy rywalizują w 4 kategoriach pojedynkowych (otwartych i kobiecych):
Długi miecz
Uniwersalna broń rozpowszechniona w XV i XVI w., używana przez rycerstwo i zamożniejszych mieszkańców Europy. Często wykorzystywana w pojedynkach sądowych i w treningu ówczesnych gildii szermierczych.
Walkę długim mieczem cechuje duża dynamika i częste przejścia do zapasów.
Jest to najpopularniejsza broń DESW - światowy ranking obejmuje obecnie ponad 10.000 aktywnych zawodników.
szabla wojskowa
Oręż, który przywędrował do Europy ze wschodu ok. VII wieku, w XVIII w. rozpowszechnił się na całym kontynencie jako podstawowa broń boczna oficerów i kawalerzystów. Jeszcze po II Wojnie Światowej z szabli chętnie korzystano w pojedynkach honorowych.
Walki tą bronią charakteryzują szybkie wymiany cięć i zasłon, wymagające od szermierzy stalowych nerwów i pewnej ręki.
rapier ze sztyletem
Broń o długiej, smukłej klindze, noszona do stroju przez zamożniejsze warstwy społeczne zachodniej Europy w XVI i XVII w. Służył do samoobrony i rozstrzygania spraw honorowych. Na turnieju towarzyszy mu trzymany w drugiej ręce sztylet służący do parowania pchnięć przeciwnika i walki z bliskim dystansie.
Walka w tej konkurencji wymaga od zawodników doskonałej koordynacji i niemal akrobatycznej sprawności.
kord z puklerzem
Kord, nazywany również długim nożem, był prostą bronią mieszczan i chłopstwa późnośredniowiecznej i renesansowej Europy. Na turnieju towarzyszy mu puklerz: niewielka, lekka tarcza służąca do parowania ciosów przeciwnika i wiązania jego broni.
Niewielki zasięg korda sprzyja zaciętej walce w bliskim dystansie.
media:
